Maarheezenaar Paul Nijhof mijmert graag. Deze mijmeringen leiden wel eens
tot verhalen en gedichten. Deze keer tot een gedicht over ons mooie dorp
Maarheeze...
Van doorgang in het moeras
naar lange files op de A2
Waar ooit een mooie kern was
ligt nu een viaduct als dorpsentree
Aan de ene kant ligt een druk kruispunt
waar je rustig de auto vol kan tanken
en wanneer je jezelf een pintje gunt
zelfs bij twee cafés een ober kan wenken
Aan de andere kant van de autobaan
ligt de Gertrudiskerk met het Muuzewater
En wil je in die hoek op café gaan
helpt het mogelijk ook nog tegen de kater
Uitzweten kan op de Mareser voetbalvelden
waar Abe Lenstra en Romario nog vrij liepen
Toch zijn de club vrijwilligers hier de helden
omdat zij de lijnen zetten en de bar keepen
Het wielercriterium Mijl van Mares
is door corona te lang niet meer gefietst
Gelukkig blijven de memoires
en het record van De langste fiets
Maarheeze komt graag samen in de Smeltkroes
om het carnaval te vieren tot ‘s woensdags
Samen de polonaise lopen in een roes
en een weg banen waar ooit dat moeras was
Paul Nijhof
